Iwona Krzepkowska-Bułat, Żołnierze Armii Krajowej
Po co wam to chłopcy było, po co?
Poprzez pola, zaśnieżone drogi.
Na nierówną walkę, na bój z wrogiem.
Karabiny w przemarzniętych rękach
Po co wam to chłopcy było, po co?
Utrudzeni, głodni i spragnieni
Gdzieś wśród lasu siadali na ziemi
I śpiewali pieśni przy ognisku
Po co wam to chłopcy było, po co?
W mróz i w upał, czy to w dzień, czy w nocy
Wędrowali, patrząc śmierci w oczy
Wielu życiem młodym zapłaciło
Po co wam to chłopcy było, po co?
Umierali z ran w straszliwej męce,
Padł niejeden, by nie powstać więcej,
Biały krzyż pozostał nad mogiłą
Po co, chłopcy? ... Bo tak trzeba było!